Od września 2022 r. wchodzi w życie art. 106a ustawy Prawo oświatowe. Zgodnie z nim szkoła podstawowa musi zapewnić uczniom jeden gorący posiłek w ciągu. Z nowymi regulacjami wiąże się więc obowiązek zawarcia umowy z wykonawcą dostaw lub usług oraz przeprowadzenie postępowania zakupowego. Podpowiadamy, jak oszacować wartość zamówienia związanego z żywieniem uczniów.
Z artykułu dowiesz się m.in.:
Wejście w życie przywołanej regulacji zobowiązuje dyrektora do podjęcia stosownych działań w celu zapewnienia uczniom wyżywienia. Obowiązek ten może być realizowany poprzez zlecenie usług cateringu lub dostawę artykułów spożywczych.
Dyrektor szkoły musi ustalić sposób zapewnienia wyżywienia oraz wysokość należnej opłaty. Będzie również podpisywał umowę na realizację świadczeń mających na celu zapewnienie wyżywienia. Dojdzie tym samym do udzielenia zamówienia publicznego. Zawarcie umowy wymaga przeprowadzenia postępowania zakupowego, jeżeli:
Ustalając wartość zamówienia, należy kierować się zasadami opisanymi w art. 35 ust. 1 ustawy Pzp. Świadczenia te należy bowiem zakwalifikować jako „powtarzające się”.
Świadczenia powtarzające się lub podlegające wznowieniu, powinny być szacowane w oparciu o 12-miesięczne zapotrzebowanie zamawiającego, np. od września 2022 do sierpnia 2023. Przy szacowaniu wartości, należy wziąć pod uwagę:
W przypadku gdy zamawiający planuje nabycie podobnych dostaw/tożsamych usług, wartością zamówienia jest ich łączna wartość. Dzieje się tak, nawet jeżeli zamawiający udziela zamówienia w częściach, z których każda stanowi przedmiot odrębnego postępowania, lub dopuszcza możliwość składania ofert częściowych.
Nie ma w przepisach określonego jedynego właściwego sposobu szacowania. Można więc szacować „na przyszłość”, lub w oparciu o dane „z przeszłości”. Dane te muszą zostać zaktualizowane pod kątem ich ilości i wartości. O tym, który sposób jest właściwy i odpowiedni w danej sytuacji decyduje zamawiający.
Szacowanie wartości dostawy artykułów spożywczych lub usług cateringowych może odbyć się w następujący sposób:
Istnieje potrzeba łącznego szacowania wszystkich kategorii asortymentowych artykułów spożywczych. Nie majednoznacznych wytycznych. Dotychczas, bez względu na rodzaj zamówienia, obowiązkowi łącznego szacowania podlegały zamówienia tożsame. Tożsamość była rozpoznawana w trzech obszarach – przedmiotu, czasu i wykonawcy.
Jeśli zamawiający planuje nabycie podobnych dostaw, wartością zamówienia jest łączna wartość podobnych dostaw. Nawet jeżeli zamawiający udziela zamówienia w częściach, z których każda stanowi przedmiot odrębnego postępowania, lub dopuszcza możliwość składania ofert częściowych (art. 30 ust. 2 ustawy Pzp). Nastąpiła więc modyfikacja zasad szacowania zamówień, których przedmiotem są dostawy.
Jako przykład dostaw podobnych ustawodawca europejski wskazuje wprost dostawy różnych rodzajów żywności. Dodatkowo wskazuje, że zazwyczaj wykonawca działający w danym sektorze byłby zainteresowany dostawą takich artykułów jako części swojego normalnego asortymentu. Dostawy podobne to produkty o identycznym lub podobnym przeznaczeniu, co zazwyczaj (nie zawsze) znajduje odzwierciedlenie w specyfice działalności wykonawców danego rynku. Zaleca się więc łączne szacowanie artykułów spożywczych.
W przypadku artykułów spożywczych istotne jest doprecyzowanie wszelkich wymogów odnośnie do zamawianego świadczenia. Tak w zakresie smaku (np. jabłka słodkie lub słodko-kwaśne), składu (ilość mikro- i makroskładników) czy terminu przydatności do spożycia. Wymagania zamawiającego muszą być uzasadnione jego potrzebami.
Należy mieć w szczególności na uwadze regulacje zawarte w:
Akty te wskazują sposób doboru środków spożywczych stosowanych w ramach żywienia zbiorowego dzieci i młodzieży w jednostkach systemu oświaty. Muszą one spełniać nie tylko odpowiednie wymagania dla danej grupy wiekowej, wynikające z aktualnych norm żywienia, ale także szereg specjalnych wytycznych dotyczących ich właściwego „dawkowania”.
Opisując przedmiot zamówienia, zamawiający nie jest upoważniony do posługiwania się znakami towarowymi, w tym także marką czy nazwą producenta z uwagi na istnienie możliwości opisania przedmiotu zamówienia za pomocą dostatecznie dokładnych określeń.
Nie ma przeciwskazań, aby określać widełki makroskładników w danym produkcie. Należy jednak pamiętać, że wymagania zamawiającego muszą być uzasadnione jego potrzebami.
Nazwa żywności Główny Kod CPV – 15 00 00 00-8 |
Spełnia/ nie spełnia |
Wykaz składników obowiązkowych/ewentualnie procentowa zawartość danego składnika/ilość określonych składników lub kategorii składników etc. np. wymagany skład produktu: nie więcej niż ….g cukru, ….g soli/….g sodu, …..g tłuszczu w 100g produktu gotowego do spożycia |
|
Ilość netto żywności – wskazanie jednostki miary oraz ilości żywności, która podlega wycenie. Np. opakowanie o wadze 200g, kg jabłek. Do wyceny należy przyjąć ww. jednostkę miary. Zamawiający dopuszcza tolerancję w ilościach pomiędzy złożonym zamówieniem a realizacją dostawy nie więcej niż - +/- ….. gram |
|
Data minimalnej trwałości lub termin przydatności do spożycia, ewentualnie okres przydatności spożycia od dnia dostawy, np. dostarczane produkty muszą być wyprodukowane w dniu dostawy |
|
Specjalne warunki przechowywania |
|
Sposób pakowania/zabezpieczenia żywności |
|
Warunki dostawy np.:
|
|
Inne wymagania, np.:
|
|
Terminy i godziny dostaw |
Przygotowując opis dostawy artykułów spożywczych, zamawiający powinien zastrzec nie tylko obowiązek dostarczenia do siedziby zamawiającego, ale również, jeżeli jest taka potrzeba, wniesienia zakupionych towarów do wskazanego pomieszczenia. W przypadku gdy „miejsce docelowe” znajduje się w znacznej odległości od miejsca rozładunku, np. dostarczenie towaru wymaga jego wniesienia po schodach, taka informacja również powinna być wykonawcy przekazana. Jest to istotne w sytuacji gdy zakres planowanych dostaw jest znaczny i ma to wpływ na organizację pracy wykonawcy.
Dla opisu przedmiotu zamówienia na sukcesywne świadczenia znaczenie ma również treść art. 433 pkt 4 ustawy Pzp. Zgodnie z jego brzmieniem, projektowane postanowienia umowy nie mogą przewidywać m.in. możliwości ograniczenia zakresu zamówienia przez zamawiającego bez wskazania minimalnej wartości lub wielkości świadczenia stron. Tym samym, zamawiający jest wciąż uprawniony do zastrzeżenia w opisie, że ilości zamawianych artykułów spożywczych wskazane w formularzu są orientacyjne, nie wiążą zamawiającego i służą jedynie do porównania ofert.
W katalogu usług społecznych zostały umiejscowione m.in. usługi dostarczania posiłków do szkół, czyli catering. Taka kwalifikacja sprawia, że wielu zamawiających decyduje się na zlecanie usług w zakresie cateringu na innych zasadach niż wynika to z ustawy Pzp. Takie postępowanie jest jednak błędem.
Od 1 stycznia 2021 r. zamawiający nie ma już takiej swobody w ustanawianiu procedury wyboru wykonawcy usługi społecznej, jaką dawała dotychczasowa ustawa Pzp z 2004 r. To zamawiający ustalał wszelkie szczegóły przebiegu procedury zmierzającej do wyboru wykonawcy. Jedyne wytyczne, które stawiały granice swobodzie zamawiającego polegały na obowiązku udzielenia zamówienia w sposób przejrzysty, obiektywny i niedyskryminujący oraz na uregulowaniu w ogłoszeniu co najmniej terminu składania ofert.
Takie działanie jest już jednak niedopuszczalne. Przy udzielaniu zamówień na usługi społeczne i inne szczególne usługi stosuje się przepisy ustawy właściwe dla zamówień klasycznych o wartości mniejszej niż progi unijne - jeżeli wartość zamówienia wyrażona w złotych jest mniejsza niż równowartość kwoty 750 000 euro, nie mniejsza jednak niż 130 000 zł. Tym samym zamawiający jest zobowiązany do postępowania analogicznie jak przy udzielaniu zamówień klasycznych o wartości poniżej progów unijnych. Powyższe wynika z art. 359 pkt 2 ustawy Pzp.
Przeczytaj również:
Brak konsultacji
w najbliższym czasie
Brak nadchodzących wydarzeń