Ubóstwo jak piętno. Jak zapobiegać klasizmowi w szkole?

Ubóstwo dotyka przede wszystkim dzieci i młodzież. Badania Głównego Urzędu Statycznego pokazują, że dzieci i młodzież do lat 19 mogą stanowić nawet ponad 40% populacji żyjącej w skrajnym ubóstwie. W każdej szkole jest co najmniej kilkoro ubogich uczniów. Nauczyciele i nauczycielki dysponują często szczątkową wiedzą dotyczącą zjawiska dyskryminacji ze względu na status społeczny. Nie mają narzędzi do diagnozowania i zapobiegania klasizmowi. Paradoksalnie sprawniejszymi niż nauczyciele/-ki obserwatorami statusu ekonomicznego uczniów i uczennic są ich rówieśnicy, którzy potrafią w sposób brutalny segregować swoich kolegów i koleżanki.