Polecenie służbowe w czasie zwolnienia lekarskiego

Pracownik jest obowiązany wykonywać pracę sumiennie i starannie oraz stosować się do poleceń przełożonych, które dotyczą pracy, jeżeli nie są one sprzeczne z przepisami prawa lub umową o pracę (art. 100 § 1 Kodeksu pracy). Czy wiążące są także polecenia wydawane pracownikom w czasie choroby czy sprawowania opieki nad chorym członkiem rodziny?

Zauważmy, że okres tych nieobecności jest czasem usprawiedliwionej nieobecności w pracy. Pracownik obowiązany jest uprzedzić pracodawcę o przyczynie i przewidywanym okresie nieobecności w pracy, jeżeli przyczyna tej nieobecności jest z góry wiadoma lub możliwa do przewidzenia. W razie zaistnienia przyczyn uniemożliwiających stawienie się do pracy pracownik jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić pracodawcę o przyczynie swojej nieobecności i przewidywanym okresie jej trwania, nie później jednak niż w drugim dniu nieobecności w pracy (§ 2 ust. 1 i 2 rozporządzenia MPiPS z dnia 15 maja 1996 r.).

Jeżeli zatem pracownik powiadomił dyrektora, że w związku z czasową niezdolnością do pracy lub koniecznością sprawowania opieki nad chorym dzieckiem nie stawi się do pracy, to w tym czasie nie ma obowiązku wykonywania obowiązków służbowych.

W takim przypadku pracownikowi może grozić ewentualna utrata prawa do zasiłku chorobowego, co jest wynikiem wykonywania pracy w czasie choroby (art. 17 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa). Wydawanie takich poleceń służbowych w czasie choroby pracownika narusza zaś jego uprawnienia. To zaś może zakończyć się grzywną.