Badania kontrolne przeprowadza się po dłuższym okresie choroby pracownika, ale nie tylko. Sprawdź, w jakich jeszcze przypadkach musisz skierować pracownika na badania kontrolne do lekarza medycyny pracy.

Badanie kontrolne po chorobie trwającej ponad 30 dni

W razie niezdolności do pracy z powodu choroby przekraczającej 30 dni, spowodowanej chorobą pracownik musi poddać się kontrolnym badaniom u lekarza medycyny pracy. Mają one na celu ustalenia zdolności do wykonywania pracy na dotychczasowym stanowisku (art. 229 § 2 Kodeksu pracy). Obowiązek skierowania na ten badania powstaje więc w związku z długotrwałą chorobą.

5 przypadków, w których badanie kontrolne jest obowiązkowe

Istnieją jednak inne przypadki, gdy badanie kontrolne jest niezbędne. Pracownik powinien być skierowany na badanie kontrolne także wtedy gdy:

jest nauczycielem i złożył wniosek o udzielenie urlopu dla poratowania zdrowia (niezwiązany z pobytem w sanatorium),
ma być dopuszczony do pracy po urlopie zdrowotnym trwającym dłużej niż 30 dni,
badanie dotyczy wydania orzeczenia o konieczności przeniesienia pracownika do innej pracy ze względu na stwierdzenie szkodliwego wpływu wykonywanej pracy na zdrowie pracownika (art. 55 § 1 Kodeksu pracy),
badanie dotyczy orzeczenia stwierdzającego u pracownika objawy wskazujące na powstawanie choroby zawodowej (art. 230 § 1 Kodeksu pracy),
chodzi o wydanie orzeczenia stwierdzającego niezdolność do wykonywania dotychczasowej pracy u pracownika, który uległ wypadkowi przy pracy i nie został uznany za niezdolnego do pracy w rozumieniu przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (art. 231 Kodeksu pracy).

W takich okolicznościach przeprowadzenie badań lekarskich następuje poza terminami wynikającymi z częstotliwości wykonywania badań okresowych i orzekanie o możliwości wykonywania dotychczasowej pracy.

Żądanie pracownika nie jest wiążące

Poza tym sytuacjami skierowanie na dodatkowe badanie lekarskie należy do swobodnego uznania pracodawcy, który nie jest związany wnioskiem pracownika.

Pracodawca musi reagować na potrzeby w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa i higieny pracy oraz dostosowywać środki podejmowane w celu doskonalenia istniejącego poziomu ochrony zdrowia i życia pracowników, biorąc pod uwagę zmieniające się warunki wykonywania pracy (art. 207 § 2 pkt 3 Kodeksu pracy).

Pracodawca nie ma obowiązku skierowania pracownika na badania lekarskie na wniosek pracownika.