Wprowadzone w 2022 r. przepisy upoważniają dyrektora szkoły do zastosowania wobec ucznia, który wykazuje demoralizację lub dopuścił się na terenie szkoły czynu zabronionego zastosowania, poza karami określonymi w statucie szkoły, środków oddziaływania wychowawczego określonego w ustawie o wspieraniu i resocjalizacji nieletnich. Ustawa ta ma nowy jest jednolity Dziennika Ustaw.
Każdy, kto stwierdzi istnienie okoliczności świadczących o demoralizacji nieletniego, w szczególności:
ma społeczny obowiązek odpowiednio przeciwdziałać temu, a przede wszystkim zawiadomić o tym rodziców lub opiekuna nieletniego, szkołę, sąd rodzinny, Policję lub inny właściwy organ (art. 4 ust. 1 ustawy z 9 czerwca 2022 r. o wspieraniu i resocjalizacji nieletnich).
W przypadku gdy nieletni wykazuje przejawy demoralizacji lub dopuścił się czynu karalnego na terenie szkoły lub w związku z realizacją obowiązku szkolnego lub obowiązku nauki, dyrektor tej szkoły może, za zgodą rodziców albo opiekuna nieletniego oraz nieletniego, zastosować, jeżeli jest to wystarczające, środek oddziaływania wychowawczego w postaci:
Zastosowanie środka oddziaływania wychowawczego nie wyłącza zastosowania kary określonej w statucie szkoły. Przepisu nie stosuje się w przypadku, gdy nieletni dopuścił się czynu zabronionego wyczerpującego znamiona przestępstwa ściganego z urzędu lub przestępstwa skarbowego (art. 4 ust. 2 i ust. 4 ustawy z 9 czerwca 2022 r. o wspieraniu i resocjalizacji nieletnich).
Zdecydowana większość czynów zabronionych jest ścigana z urzędu. Organy procesowe prowadzą postępowanie i dokonują czynności z urzędu, chyba że ustawa uzależnia je od wniosku określonej osoby, instytucji lub organu albo od zezwolenia władzy (art. 9 § 1 Kodeksu postępowania karnego). W Kodeksie karnym zawsze jest informacja o tym, że dane przestępstwo jest ścigane wyłącznie na wniosek osoby pokrzywdzonej lub z oskarżenia prywatnego.
Tabela: Przykład przestępstw ściganych na wniosek pokrzywdzonego
Przestępstwo ścigane na wniosek lub z oskarżenia prywatnego |
Podstawa prawna |
Naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia trwający nie dłużej niż 7 dni. |
art. 157 Kodeksu karnego |
Nieumyślne naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia. |
|
Nieumyślne narażenie człowieka na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu. |
art. 160 Kodeksu karnego |
Groźba karalna (Kto grozi innej osobie popełnieniem przestępstwa na jej szkodę lub na szkodę osoby dla niej najbliższej, jeżeli groźba wzbudza w osobie, do której została skierowana lub której dotyczy, uzasadnioną obawę, że będzie spełniona). |
art. 190 Kodeksu karnego |
Naruszenie nietykalności cielesnej (np. uderzenie) |
art. 217 Kodeksu karnego |
Każdy, dowiedziawszy się o dopuszczeniu się przez nieletniego czynu karalnego, ma społeczny obowiązek zawiadomić o tym sąd rodzinny lub Policję. Instytucje państwowe i samorządowe oraz publiczne i niepubliczne szkoły i placówki oświatowe, które w związku ze swoją działalnością dowiedziały się o dopuszczeniu się przez nieletniego czynu zabronionego wyczerpującego znamiona przestępstwa ściganego z urzędu lub przestępstwa skarbowego, są obowiązane:
Brak konsultacji
w najbliższym czasie
Brak nadchodzących wydarzeń