Od 1 października 2017 r. powszechny wiek emerytalny został ponownie ustalony dla kobiet – 60 lat, zaś dla mężczyzn – 65 lat. Sprawdź, jak nowe regulacje wpłyną na sytuację nauczycieli, którzy mają prawo do emerytury bez względu na wiek oraz pracowników objętych ochroną przedemerytalną.

Obniżenie wieku emerytalnego – skutki dla nauczycieli

Obowiązujący od 1 października 2017 r. powszechny wiek emerytalny wpłynie na sytuację nauczycieli, którzy nabyli prawo do emerytury na podstawie art. 88 Karty Nauczyciela a jeszcze nie skorzystali z tych uprawnień. Emerytura ta dotychczas była obliczana na tzw. starych zasadach, a więc z uwzględnieniem okresów składkowych i nieskładkowych. Emerytura obliczona w taki sposób była zwykle dużo korzystniejsza niż emerytura obliczona na tzw. nowych zasadach, a więc np. emerytura powszechna. Warunkiem przejścia na emeryturę z art. 88 Karty Nauczyciela obliczoną na tzw. starych zasadach jest przejście na nią przed osiągnięciem powszechnego wieku emerytalnego.

Nauczyciele, którzy chcą skorzystać z emerytury nauczycielskiej bez względu na wiek na starych zasadach muszą przejść na nią przed osiągnięciem odpowiednio 60 lub 65 lat. W przeciwnym razie zostaną ona naliczona na tzw. nowych, mniej korzystnych zasadach.

Ustawodawca przewidział jednak w tym zakresie przepis przejściowy, zgodnie z którym przejście na emeryturę z art. 88 Karty Nauczyciela obliczoną według tzw. starych zasad będzie możliwe dla nauczycieli, którzy w okresie do 31 sierpnia 2018 r. osiągną wiek wynoszący 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn - pod warunkiem, że złożą oni wniosek o emeryturę w terminie do 31 sierpnia 2018 r.

Obniżenie wieku emerytalnego – skutki dla pracowników niepedagogicznych

Osoby zatrudnione w szkołach na podstawie Kodeksu pracy także odczują zmianę przepisów. Ustalony powszechny wiek emerytalny wpływa bowiem na okres objęcia tzw. ochroną przedemerytalną, czyli okres, w którym ograniczona jest możliwość zmiany warunków pracy i zwalniania pracowników. Ochrona przedemerytalną zwykle obejmuje 4 lata przed osiągnięciem spodziewanego wieku emerytalnego, jeśli z jego osiągnięciem pracownik ma prawo do emerytury.

Przepisy przejściowe przewidują jednak dodatkowe rozwiązania w tym zakresie:

1) pracownik, który rozpoczął wiek ochronny jeszcze na dotychczasowych zasadach (czyli licząc 4 lata wstecz od wydłużonego wieku emerytalnego) – zachowa ochronę do upływu 4 lat liczonych od jej rozpoczęcia, mimo że jego wiek emerytalny zostaje obniżony. A zatem w wielu przypadkach wiek ochronny będzie wykraczał poza wiek emerytalny;

2) jeśli pracownik nie rozpoczął jeszcze przed październikiem 2017 r. okresu ochronnego, ale nowy obniżony wiek emerytalny osiągnie szybciej niż w ciągu 4 lat od 1 października 2017 r. – jego ochrona przedemerytalna zacznie się 1 października 2017 r., a skończy odpowiednio po 4 latach, czyli 1 października 2021 r.