Zakończenie stosunku pracy w trakcie roku kalendarzowego uzasadnia wypłatę trzynastki w dniu ustania zatrudnienia tylko w jednym przypadku – sprawdź, w jakim.
Dodatkowe wynagrodzenie roczne ustala się w wysokości 8,5% sumy wynagrodzenia za pracę otrzymanego przez pracownika w ciągu roku kalendarzowego, za który przysługuje to wynagrodzenie, uwzględniając wynagrodzenie i inne świadczenia ze stosunku pracy przyjmowane do obliczenia ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy, a także wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy oraz wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy przysługujące pracownikowi, który podjął pracę w wyniku przywrócenia do pracy (art. 4 ustawy o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym).
Dodatkowe wynagrodzenie roczne jest wypłacane z wyodrębnionych na ten cel środków na wynagrodzenia. Wynagrodzenie to wypłaca się nie później niż w ciągu pierwszych trzech miesięcy roku kalendarzowego następującego po roku, za który przysługuje to wynagrodzenie (art. 5 ust. 2 ustawy o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym)
Pracownikowi, z którym rozwiązano stosunek pracy w związku z likwidacją pracodawcy, wynagrodzenie roczne wypłaca się w dniu rozwiązania stosunku pracy (art. 5 ust. 3 Karty Nauczyciela).
Pracownik nie nabywa prawa do wynagrodzenia rocznego w przypadkach:
nie usprawiedliwionej nieobecności w pracy trwającej dłużej niż dwa dni,
stawienia się do pracy lub przebywania w pracy w stanie nietrzeźwości,
wymierzenia pracownikowi kary dyscyplinarnej wydalenia z pracy lub ze służby,
rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika
(art. 3 ustawy o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym).
Brak konsultacji
w najbliższym czasie
Brak nadchodzących wydarzeń